بررسی تاثیر کاردرمانی بر کاهش افسردگی معتادین مرکز بازپروری تهران

جهت بررسی تاثیر فعالیتهای گروهی کاردردمانی (گروهای ورزشی ‏‎"physical exercise group"‎‏، و گروهای بحث ‏‎"discossion group"‎‏) بر کاهش میزان افسردگی معتادین مرکز باپروری تهران، معتادینی که در ده روز متوالی در مرکز باپروری فوق پذیریش شدند. با آزمون سنجش ‏‎"‎‏بک‏‎"‎‏ ‏‎"beck depression scale"‎‏ مورد ارزیابی قرار گرفتند و تعداد 60 نفر از آنها که در آزمون فوق نمره بالاتر از 15 را کسب نمودند براساس ویژگی های واحدهای پژوهش به دو گروه 30 نفری مورد و شاهد تقسیم شدند.هر دو گروه از برناه های معمول دربازپروری استفاده می نمودند، و برای گروه مورد، برناه های گوهی ورزیشی و گروهی بحث در نظر گرفته شد. که در هر هفته سه جلسه ورزشی که مدت هر جلسه 75 دقیقه و سه جلسه برنامه گروهی بحث که مدت هر جلسه 45 دقیقه تا 1 ساعت بود به مدت 6 هفته متوالی انجام شد. مجددا قبل از ترخیص میزان افسردگی هر دو گروه مورد و شاهد با آزمون افسردگی بک مورد سنجش قرار گرفت.هر دو گروه در پس آزمون با گذراندن دوران بازپروری و ترک اعتیاد، کاهش شدید افسردگی را نشان دادند.چنانچه برای گروه مورد آزمون ‏‎t‎‏ زوجی با میانگین سطح افسردگی در پیش آزمون 96/28‏‎‏‎x=‎‏ و میانگین سطح افسردگی در پس آزمون 76/8‏‎x=‎‏ با 0‏‎p=‎‏ اختلاف معنی داری نشان داده شد و برای گروه شاهد آزمون ‏‎t‎‏ زوجی با میانگین سطح افسردگی در پیش آزمون 43/28‏‎x=‎‏ و میانگین سطح افسردگی در پس آزمون 26/14‏‎x=‎‏ با 0‏‎p=‎‏ اختلاف معنی داری نشان داده شد که بیانگر آن است که اعتیاد در ایجاد افسردگی تاثیر داشته است.برای مقایسه میانگین سطح افسردگی پس از آزمون در دو گروه مورد و شاهد آزمون ‏‎t‎‏ با 2%‏‎p=‎‏ اختلاف معنی داری را نشان می دهد که بیانگر آن است، گرچه با ترک اعتیاد و بازپروری معتادین در هر دو گروه مورد و شاهد کاهش افسردگی وجود داشته است. اما گروه مورد که برنامه های گروهی ورزشی و گروهی بحث را داشته اند کاهش افسردگی بیشتری را نسبت به گروه شاهد نشان داده اند.